فواید، وظایف و پروتکل های مانیتورینگ شبکه

14 آگوست 2022

0 1,190 زمان تقریبی مطالعه 5 دقیقه

از آنجا که مشتریان هر سازمانی اهمیت زیادی دارند، باید آن سازمان به صورت مستمر بر شبکه نظارت داشته باشد. به این نظارت مستمر، مانیتورینگ می‌گویند. مانیتورینگ آنقدر اهمیت دارد که بدون آن حتی مدیران شبکه نیز نمی‌توانند درک کنند که آیا شبکه مطابق با برنامه کار می‌کند یا خیر. برای نظارت بر شبکه، شیوه‌های متعددی هست که معمولا از نرم‌افزار یا سیستم مخصوص این کار کمک می‌گیرند. سعی کردیم در این مقاله همه‌ی موضوعات پیرامون مانیتورینگ شبکه را مورد بحث قرار دهیم و ببینیم چرا ضرورت دارد.

فهرست مطالب

مانیتورینگ شبکه های کامپیوتری چیست؟

به نظارت پیوسته بر شبکه، مانیتورینگ شبکه می‌گویند که از طریق آن هر گونه ایراد یا نقص موجود شناسایی می‌شود و از فعالیت درست شبکه اطمینان پیدا می‌کنید. بخش مهمی از کار یک تیم فناوری اطلاعات می‌باشد که باعث افزایش کارایی کارکنان، صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود. با کمک آن وضعیت تک تک اجزای شبکه را می‌توان زیر نظر گرفت. در واقع در مانیتورینگ، سیستم مورد نظر باید در پی مشکلات ممکن باشد و نه اینکه آنقدر صبر کند تا زمانی که به مشکل بخورد. جنبه‌های مهم مانیتورینگ عبارتند از :

نظارت بر موارد ضروری
بهینه‌سازی فواصل نظارت
انتخاب پروتکل مناسب
تعیین آستانه‌ها

مزایا و فواید مانیتورینگ شبکه

نظارت بر شبکه مزایای زیادی دارد که می‌خواهیم در این بخش به بررسی آن‌ها بپردازیم.

اولین و مهم‌ترین فایده مانیتورینگ، این است که از وضعیت فعلی شبکه به صورت مرتب اطلاع دارید و این حل مشکلاتی که با آن‌ها برخورد می‌کنید را آسان می‌کند.
اگر نظارتی بر شبکه نباشد، وضعیت عملکرد تک تک بخش‌ها از دستتان خارج می‌شود. در این حالت، اگر مشکلی پیش بیاید، دیر مشخص می‌شود. احتمال قطع شدن شبکه بالا می‌رود و خسارت زیادی به شبکه وارد می‌شود. وقتی که سیستمی برای نظارت بر شبکه خود دارید، می‌توانید از این موارد که صرف هزینه‌های اضافی در پی دارد، جلوگیری کنید.
وقتی با مانیتورینگ، تشخیص مشکلات به محض بروز اتفاق میفتد می‌توان زودتر از اثرات نامطلوب آن جلوگیری کرد. این موضوع باعث افزایش بازدهی شبکه می‌شود.
درست است که نطارت به صورت مستقیم با تامین امنیت در ارتباط نیست. با کمک آن تنها می‌توان وضعیت امنیت شبکه را بهبود بخشید.
پررنگ‌ترین موضوع در همه مسائلی که تا الان بیان کردیم عیب‌یابی سریع از طریق مانیتورینگ است.

پروتکل های مانیتورینگ شبکه

تعدادی از رایج‌ترین تکنیک‌ها یا پروتکل‌های نظارت بر شبکه، را در این بخش مورد بررسی قرار می‌دهیم. از این طریق داده‌هایی که نیاز است تا وضعیت شبکه را تحلیل کنیم، گردآوری می‌شود.

SNMP : پرکاربردترین پروتکل همین پروتکل SNMP در سیستم‌های مدیریت شبکه می‌باشد. به وسیله‌ی این پروتکل، تجهیزاتی که به شبکه وصل هستند بررسی می‌شوند. برای این پروتکل، همه‌ی این تجهیزات باید نرم‌افزار مانتیورینگ را نصب کرده باشند. به سویله نرم‌افزار، عملکرد به مدیر شبکه گزارش می‌شود و مدیر آن‌ها را در دیتابیس جمع‌آوری و تحلیل می‌کند. این پروتکل بخشی از مدل TCP/IP است.

WMI : مخفف Windows Management Instrumentation می‌باشد. این پروتکل یک زیرساخت مدیریتی است که به مدیران این امکان را می‌دهد تا تجهیزات یک شبکه مبتنی بر سیستم عامل ویندوز را کنترل و مدیریت کنند.

PING : یکی از پروتکل‌های اولیه برای سنجش و ارزیابی هاست‌های داخل شبکه است. با کمک این پروتکل، سیستم مانیتورینگ بررسی می‌کند که آیا سیگنال توسط مقصد دریافت شده و چه مدت زمانی طول کشیده است. با آنالیز این دیتاها می‌توان تشخیص داد هاست هنوز فعال است یا غیر فعال شده است و میزان بازدهی آن چقدر است.

Syslog : سیستم مدیریت خودکار Syslog زمانی وارد عمل می‌شود که یک اتفاق بر عملکرد تجهیزات زیر نظر شبکه اثر می‌گذارد. پیام‌هایی با این پروتکل ارسال می‌شوند تا مدیر شبکه را از بروز مشکل آگاه کنند و این اطلاعات برای سیستم‌های امنیتی مفید هستند.

Script : با وجود نرم‌افزارهای شبکه خیلی از فعالیت‌های مانیتورینگ شبکه به راحتی انجام می‌شود ولی باز هم باگ‌هایی هستند که باید اصلاح شوند. برای تکمیل کار نرم‌افزارها، اسکریپت‌هایی تعریف می‌شوند که به شبکه دستور می‌دهند تا در شرایطی معین، کار مد نظر را انجام دهند.

CDP : مخفف Cisco Discovery protocol می‌باشد. این پروتکل توسط شرکت سیسکو طراحی شده است. دیتا را بین تجهیزات تحت شبکه سیسکو که به صورت مستقیم به هم وصل هستند ( لایه دوم مدل OSI یا datalink) به اشتراک می‌گذارد.

IPFIX : اطلاعات جاری از تمام تجهیزات شبکه مثل روترها و سوئدیچ‌ها را جمع‌آوری می‌کند و از آن‌ها برای نظارت بر شبکه استفاده می‌کند. IPFIX مخفف IP Flow Information Export می‌باشد.

انواع مانیتورینگ شبکه

نظارت یا مانیتورینگ بر شبکه به دو صورت انجام می‌شود. اولی agent monitoring و دومی agentless monitoring می‌باشد که در زیر به بررسی این موارد می‌‍‌‌پردازیم.

مانیتورینگ ایجنت محور یا Agent monitoring

ایجنت نرم‌افزاری است که روی تجهیزات شبکه نصب می‌شود تا تجهیزات در هر وضعیتی بودند به نرم‌افزار مانیتورینگ شبکه سریع گزارش داده شود. برای استفاده از این روش هر دستگاه موجود در شبکه برای پایش شدن، باید ایجنت نصب کند. از طریق آن دیتاهای جمع شده را به ایستگاه یا نرم‌افزار مانیتورینگ ارسال کند.ایجنتی، کاربرد بهتری دارد که هر دیتایی را برای ایستگاه نفرستد بلکه همان‌ها که مورد نیاز نرم‌افزار است را ارسال کند. این ایجنت‌ها منابع زیادی مصرف نمی‌کنند و سطح گزارشات و پایش‌ها و عیب‌یابی‌ها را ارتقا می‌بخشند.

ایجنت‌هایی که خودشان سیاست‌های کاری را تعیین میکنند و مظابق آن جلو می‌روند، سنگین هستند و فشار زیادی را وارد می‌کنند. اینطور ایجنت‌ها بازدهی سرورها را پایین می‌آورند. اگر انتخاب شما شیوه ایجنت محور است، از ایجنت‌های سبک با صرف منابع کم استفاده کنید که به سرورها هم فشاری وارد نشود.

مانیتورینگ بدون ایجنت (agentless monitoring)

در نرم‎‌افزارهای نظارت بدون ایجنت، روی تجهیزات شبکه هیچ ایجنتی نصب نمی‌شود. به همین دلیل است که نسبت به نرم‌افزارهای ایجنت محور سبک‌تر هستند. تنظیم این سیستم‌ها راحت‌تر از نوع ایجنت محور است. بدون ایجنت، متمرکز بر شاخص‌های کلیدی است و اگر دیتایی جزئی می‌خواهید، بدون ایجنت مناسب نیست. مانیتورینگ بدون ایجنت را هم می‌توان به صورت مستقیم و هم با کمک API راه دور اجرا کرد.

کلام پایانی

در دنیای امروز، مانیتورینگ شبکه یک فرآیند مهم IT است که در آن برای حفظ و بهینه‌سازی در دسترس یودن و فعالیت تمام تجهیزات شبکه به صوت مداوم ارزیابی می‌شوند. در این مقاله تلاش بر آن بود که در مورد اهمیت مانتیورینگ و نظارت بر شبکه و پروتکل‌ها و انواع آن صحبت کنیم.

درباره نویسنده این مقاله

اشتراک گذاری این مقاله

اشتراک گذاری در twitter
Twitter
اشتراک گذاری در linkedin
LinkedIn
اشتراک گذاری در telegram
Telegram
اشتراک گذاری در whatsapp
WhatsApp
اشتراک گذاری در email
Email